زنان افغانستان؛ خاری که در گلوی طالبان گیر کرده
امروز سخنان سمیه فاروقی را در مجمع عمومی سازمان ملل متحد شنیدم. او از رهبران جهان خواست که نگذارند افغانستان به گورستان رویاهای دختران این کشور از سوی طالبان مبدل شود. سمیه فاروقی به جهانیان گفت که اگر فکر می‌کنند دختران افغانستان نیز حق تحصیل دارند، پس طالبان را مهار کرده و اجازه ندهند که دختران از حق آموزش محروم شوند.
نویسنده: طارق قاسمی
سخنرانی سمیه فاروقی در مجمع عمومی ملل متحد ناخودآگاه در ذهنم یک سال حاکمیت طالبان و برخورد این گروه را با زنان و دختران متبادر کرد؛ چیزی که جز قصه پرغصه نیست و حکاتی از سرکوب و سرزنش و حذف تا ترور و شکنجه و مرگ و اعترافات اجباری می‌خواند.
اما یک موضوع دیگر نیز در کنار تراژیدی برخورد طالبان در یک سال گذشته با دختران، برجسته است و آن این که در همین یک سال گذشته، دختران و زنان افغانستان همانند خاری در گلوی طالبان گیر کرده و اجازه نداده‌اند که حاکمیت قرون وسطایی این گروه قوام یابد. دختران و زنان افغانستان خلاف دهه نود میلادی، در دو دهه گذشته آن قدر آگاهی و توسعه سیاسی را تجربه کرده‌اند که به آسانی از سوی هیولای طالب بلعیده نشوند.
اگر یک سال حاکمیت طالبان را به دقت مرور کنیم، تمام اعتراضات، حرکت‌های مدنی، قربانی‌های مدنی و آزادی خواهانه مربوط به زنان و دختران بوده و این قشر اجتماع نشان داده که بر خلاف مردان خنثی نیست و حاضر به قربانی دادن برای تصاحب حق خود می‌باشد.
در این یک سال، دخترانی بودند که به زندان‌های مخوف استخبارات طالبان برده شدند، شکنجه شدند، مورد تجاوز قرار گرفتند و مجبور به اعتراف اجباری علیه خود شدند، اما هرگز تسلیم سیاست حذف طالبان نشده و همچنان در اجتماع می‌رزمند.
اکنون که سمیه فاروقی کاپتان تیم رباتیک دختران افغانستان می‌تواند در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی می‌کند، در واقع نشان دهنده این حقیقت محض و واقعیت بزرگ میدانی است که خلاف تسلسل سیاست حذف و سرکوب طالبان، زنان و دختران افغانستان هرگز تسلیم نشده و یک گام نسبت به این گروه پیشتر است؛ چرا که طالبان به رغم تمام دنگ و فنگ خود نتوانستند به سازمان ملل راه یابند، اما دختران افغانستان این تریبون جهانی را تصاحب کرده و صدای ملتی شدند که زیر شکنجه طالبان به سر می‌برد و گروگان قرائت خشن طالبانی از مسایل فقهی و اسلامی است.
چنین موضوعی نباید دست کم گرفته شود؛ زیرا تاریخ نشان داده که زنان بانیان حرکت‌های بزرگ و تحول آفرین در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی بوده و اگر این طیف حرکتی را آغاز کند، مهار آن محال است.
با این وصف، طالبان از همین اکنون در برابر زنان افغانستان شکست خورده و باید عقب‌نشینی کنند، در غیر آن قطرات اعتراض مبدل به سیل خروشانی خواهد شد که نه طالب و نه حامیان آن نمی‌توانند علیه آن بایستند.