محرومیت زنان از حقوق تحصیلی و ورزشی؛

نویسنده: معصومه نواندیش

جامعه جهانی، در سقوط نظام جمهوریت در افغانستان که در بیست سال پیش با سقوط‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دادن نظام امارت طالبانی، برپاساخته بود، نقش دارد. جهان، نظاره‌گر سقوط افغانستان با تمام ارزش‌ها و دست‌آوردهای است که در طول بیست سال گذشته، جامعه جهانی، با مصرف بسیار گزاف مالی و جانی در این کشور ترویج‌کرده و گسترش‌داده بود. برپایی نظام جمهوریت، محصول حضور و دخالت مثبت و انسانانه جامعه جهانی در افغانستان بود که با نقش‌داشتن ویا حداقل بی‌طرفی و به یکباره کناررفتن جامعه جهانی، در سقوط جمهوریت و ارزش‌های مردم‌سالارانه و مدنی به دست طالبانی که همه جهان تصویر کارنامه آن را به خوبی می‌دانست، یک لکه سیاه و ننگینی است که برای همیشه در پیشانی تاریخ بشریت سیاهی خواهد کرد.

طالبان، در طی دوره پیشین حاکمیت شان، به قدر کافی و تا آخرین حد افتضاح از خودشان تصویر خشنی به یادگار تاریخ گذاشته است و کسی نمی‌تواند ادعاکند که ما طالبان را نمی‌شناختیم و طالبان، با شعارهای نرم و اصلاحی آنان را فریب داده است. طالبان، هیچ‌گاهی و حتا در زمانی که از نظر سیاسی و نظامی در تنگنا و انزوی شدید قرارداشت، نیز از داعیه‌های تنداروانه خودشان انصراف نکرده است و هیچ‌گاهی نگفته است که ما به زن و مرد حق برابر قایل استیم. طالبان هیچ‌گاهی نگفته است که زن می‌تواند قاضی شود ویا اینکه اگر ما حاکم شوییم، می‌خواهیم انتخابات برگزار کنیم و نظامی بر اساس اراده و انتخاب مردم برپا می‌کنیم؛ بلکه همیشه همین داعیه‌های اساسی و تندروانه خودشان را تکرارکرده و هیچ‌گاهی از خودشان انعطاف سیاسی نشان نداده است؛ ولی متاسفانه، جامعه جهانی با بی‌تفاوتی بسیار فاحش در قبال حقوق و جایگاه انسانی زنان و اقشاری که طرفدار نظام مردم‌سالار و برابری زن و مرد می‌باشد، روا داشت تا هم ارزش‌ها در افغانستان پایمال وحشت و دهشت شود و هم نیمی از اعضای جامعه که زنان می‌باشد، دوباره به زندان محکوم شود.

در سقوط دادن نظام جمهوریت و پیروزی دوباره نظام طالبانی، جامعه جهانی بی‌مسوولیتی کرده است. هیچ‌گاه طالبان در جهت رعایت حقوق بشر و برپایی یک نظام مردم‌سالارانه به هیچ جانبی وعده نسپرده است، بلکه برعکس طالبان همیشه برموضع قاطع شان درجهت برپایی یک نظام طالبانی، پافشاری نموده و شعار داده است. هیچ جانبی گفته نمی‌تواند که طالبان برای، کم از کم یک وعده شفایی رعایت حقوق بشر و تامین مشارکت زنان در عرصه‌های سیاسی، اداری، مدنی و تجاری را سپرده است. جامعه جهانی موسس و حامی نظام جمهوریت و تقویه‌کننده ارزش‌های یک نظام مردم‌سالار بود. اگر تاسیس یک نظام مردم‌سالار و ترویج و گسترش ارزش‌های مدنی یک وجیبه است، جهان یک وجیبه و مسوولیت را در افغانستان انجام داده بود، و اگر این کار یک افتخار است، جامعه جهانی افتخار برپایی یک نظام دموکراتیک و خلق و گسترش ارزش‌های مدنی در افغانستان را داشت؛ ولی متاسفانه، جامعه جهانی، روا داشت تا افغانستان، یک بار دیگر به کام شب و سیاهی سقوط کند و زنان که نیمی از پیکر جامعه بشریت استند، عملن از تمامی حقوق انسانی شان محروم شده به زندان افکنده شده‌اند.